Ես փոքրիկ տարիքից մինչև հիմա կարծում էի, որ քունը դա ուրիշ երկրի ճանապարհն է։ Ես կարծում եմ որ երազը դա սովորական տեսիլք չե։ Կամ օվ կարող է պատասխանել այս հարցին ինչ է երազը։ Երբ մենք տեսնում ենք երազ մենք առավոտյան միշտ զարդնում ենք տխուր, որովհետև կամ մենք տեսնում ենք լավ երազ և տխրում ենք որ մենք արդնացանք և այդ հիանալի երազը չշարունակվեն, կամել մենք տխրում ենք, որովհետև մենք տեսնում ենք վախենալու երազ։ Չե որ երազը իրական չե, բայց մենք տեսնում ենք դա։ Ինձ թվում է որ ամեն անգամ երբ մարդը քնում է, իր մարմինը մնում է մահճակալին, իսկ հոգին գնում է երազների երկիր։ Եվ եթե իմ կարծիքը ուրիշին թվում է ծիծաղելի, ապա ասեմ, որ ինձ դա այդքանել չի նեղացնում։
Անժելա Դադոյանի բլոգ 